بررسی آزمایشگاهی اثر دما و کسر حجمی نانوذرات بر لزجت نانوسیال هیبریدی غیر نیوتنی

در این مقاله اثر دما و کسر حجمی نانوذرات بر لزجت نانوسیال هیبریدی، که حاوی مخلوطی از آب و اتیلن گلیکول به عنوان سیال پایه و ترکیبی از نانولوله های کربنی چند جداره و دی اکسید سیلیسیوم به عنوان ذرات اضافه شده است، به طور تجربی بررسی شد. اندازه گیری ها در بازه دمایی 27.5oC تا 50oC و با استفاده از لزجت سنج استوانه ای در نرخ برش های مختلف انجام شد. نمونه های همگن و پایدار با کسر حجمی جامد 0.0625%، 0.25%، 0.5%، 0.75%، 1%، 1.5% و 2% با تعلیق ترکیب حجمی مساوی از نانولوله های کربنی و دی اکسید سیلیسیوم در مخلوط 50%-50% حجمی آب اتیلن گلیکول تهیه شدند. نتایج اندازه گیری در نرخ برش های مختلف نشان داد که سیال پایه (مخلوط آب و اتیلن گلیکول) از خود رفتار نیوتنی دارد، درحالی که همه نمونه های نانوسیال رفتار غیرنیوتنی مشابه مدل قاعده توانی (سدو پلاستیک) و با شاخص توان کمتر از یک نشان دادند. برای همه نمونه های نانوسیال و همه دماها ضرایب مدل پاورلا از طریق برازش منحنی با دقت بالایی محاسبه شدند. نتایج همچنین نشان دادند که به طورکلی لزجت ظاهری با افزایش کسرحجمی، افزایش و با افزایش دما، کاهش می یابد.