پهنه بندی آلودگی ذرات معلق با استفاده از مدلهای آماری محلی در GIS (مطالعه موردی، شهر تهران)

امروزه آلودگی هوا در شهرهای بزرگ دنیا سلامت انسان ها را به مخاطره کشانده است. شهر تهران نیز از این قضیه مستثنی نبوده است و آلودگی در این شهر به یک چالش بزرگ برای مدیریت شهری تبدیل شده است. در پژوهش کنونی به مدلسازی مکانی غلظت آلاینده PM2.5 با بهره گیری از مدل رگرسیون وزندار جغرافیایی از خانواده مدلهای آماری محلی پرداخته شده است. برای این مدلسازی از 18 ایستگاه سنجش کیفیت هوای شهر تهران استفاده شده و پارامترهای غلظت آلاینده PM2.5، کاربری های 9 گانه، جمعیت، پارامترهای هواشناسی، فاصله از معابر اصلی و آزادراه ها و ارتفاع به عنوان پارامترهای موثر در نظر گرفته شده اند. از ویژگی های این مدل ترکیب متغیرهای مختلف با همبستگی فضایی متنوع می باشد. این پژوهش در نهایت منجر به تولید نقشه هایی از وضعیت آلاینده PM2.5 بر روی کل شهر تهران شده است که به منظور شناخت مناطق پر ریسک در شهر و بکارگیری اقدامات مفید به منظور کاهش آلودگی در آن نقاط بسیار سودمند می باشد. پس از مقایسه این نقشه ها با مقادیر مشاهده شده و بررسی پارامترهای آماری ضریب تعیین (R2=0.75 - 0.80) و جذر میانگین مربعات خطا (RMSE=7.1 - 8.5) مشخص گردید که مدل پیشنهادی توانایی بالایی در تخمین غلظت در مناطق مختلف در سطح شهر تهران دارد.