پیشگویی کننده های فردی - اجتماعی سلامت عمومی در زنان یائسه شهر لنگرود، یک مطالعه مبتنی بر جمعین

موضوع سلامت بی تردید، مهمترین جنبه زندگی انسان است. با توجه به اینکه یائسگی یکی از مراحل بحرانی زندگی هر زن است که وضعیت سلامت او را تحت تاثیر قرار می هد، لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت سلامت عمومی و پیشگویی کننده های فردی –اجتماعی آن در زنان یائسه ساکن شهر لنگرود (استان گیلان) در سال 1390انجام گرفته است.
در این مطالعه مقطعی تعداد 400 زن یائسه 60 – 45 سال با روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی در سال 1390 مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک و سلامت عمومی (GHQ-28) با مراجعه به درب منازل جمع آوری شد. از آزمون رگرسیون خطی چند متغیره برای تعیین پیشگویی کننده های فردی – اجتماعی سلامت عمومی استفاده شد (05/0>p).
نتایج حاکی از آن بود که میانگین (انحراف معیار) نمره کلی سلامت عمومی (9/6) 3/21 و 7/26 درصد از زنان از سلامت مطلوبی برخوردار نبودند و زنان یائسه بیشترین و کمترین نمره را به ترتیب در ابعاد کارکرد اجتماعی و علائم افسردگی کسب کردند و نمره زیر دامنه علائم جسمانی آنان نیز بالا بود. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره، متغیرهای وضعیت تاهل، ابتلا به بیماری های مزمن، وضعیت اقتصادی و تحصیلات از پیشگویی کننده های سلامت عمومی در زنان یائسه هستند.
نتایج نشان داد که وضعیت سلامت عمومی زنان یائسه در ابعاد کارکرد اجتماعی و علائم جسمانی مطلوب نیست. ضرورت انجام مداخلات لازم در زمینه ارتقای کارکرد اجتماعی و بهبود وضعیت جسمانی در زنان میانسال احساس می شود تا در این ابعاد نیز به وضعیت مطلوب تری دست پیدا کنیم.