اثرات رضایت شغلی و سرمایه اجتماعی بر عملکرد کارکنان با نقش میانجی گری تعهد سازمانی (مطالعه موردی، کارکنان وزارت ورزش و جوانان کشور)

پژوهش حاضر، با هدف بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی با عملکرد کارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان کشور انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی _ تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش را 303 نفر از کارشناسان و مدیران وزارت ورزش و جوانان کشور تشکیل دادند که از بین آنها 181 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار گرداوری داده ها، چهار پرسشنامه استاندارد عملکرد سازمانی هرسی و گلداسمیت (2003)، تعهدسازمانی (می یر و آلن، 1997)، سرمایه اجتماعی (ناهاپیت و گوشال، 1998) و رضایت شغلی (مینه سوتا، 1967) بود. که پایایی آنها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های عملکرد سازمانی، 87/0، تعهد سازمانی، 80/0، سرمایه اجتماعی، 86/0 و رضایت شغلی90/0 به دست آمد. نتایج آزمون تحلیل معادلات ساختاری بر روی مدل پیشنهادی پژوهش نشان داد که مدل از برازش خوب و قابل قبولی برخوردار بود. و تمامی مسیرها (فرضیه ها) با اطمینان بالا مورد تایید قرار گرفتند. که در این بین، بیشترین میزان اثر مربوط به رابطه بین تعهد و عملکرد سازمانی کارکنان بود (54 درصد). سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی نیز هریک به ترتیب، اثری 41 و 33 درصدی بر تعهد سازمانی می گذارند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، به مدیران ورزشی پیشنهاد می گردد به عوامل موثر بر تعهدکارکنان، از جمله سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی کارکنان توجه ویژه ای داشته باشند؛ چراکه افزایش کارایی و اثربخشی کارکنان را به همراه دارد؛ و متعاقبا این امر بهره وری سازمان را افزایش می دهد.