اضافه مقاومت قاب های مهاربندی واگرای فولادی طراحی شده بر مبنای تغییرمکان

روش طراحی مستقیم برمبنای تغییرمکان یکی از روش های طراحی لرزه ای بر مبنای عملکرد می باشد که در دو دهه ی گذشته برای طراحی قاب های بتن آرمه، دیوارهای برشی و پل ها پیشنهاد و توسعه یافته است. هدف از این مطالعه، ارزیابی اضافه مقاومت روش طراحی مستقیم بر مبنای تغییرمکان برای قاب های واگرا با انواع تیر پیوند کوتاه، متوسط و بلند می باشد. برای این منظور در این مطالعه دوازده قاب مهاربندی شده واگرا با تعداد طبقات 3، 5، 9 و 12 طبقه با انواع عملکرد تیرهای پیوند با استفاده از روش طراحی مستقیم بر مبنای تغییرمکان طراحی شده اند. برای ارزیابی اضافه مقاومت قاب های واگرای موردنظر، ابتدا لازم است تا رفتار چرخه ای غیرخطی تیرهای پیوند به نحو مناسبی مدل گردد. برای این منظور، در این مطالعه از مدل ماکروی پیشنهادی ریچاردز برای شبیه سازی رفتار غیرخطی تعدادی از تیرهای پیوند آزمایش شده موجود در ادبیات فنی استفاده می شود. پس از اعتبار سنجی روش مدل سازی المان محدود، رفتار قاب های واگرای مورد بررسی در این مطالعه تحت تحلیل استاتیکی غیرخطی ارزیابی می گردد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مقدار ضریب اضافه مقاومت حاصل از روش طراحی مستقیم بر مبنای تغییرمکان برای قاب های واگرا بسته به طول نسبی تیر پیوند متغیر بوده و ممکن است از عدد پیشنهادی در این روش (5/1) نیز کمتر شود. مقدار این ضریب برای قاب های مورد بررسی در این تحقیق با تیرهای پیوند کوتاه، متوسط و بلند به ترتیب برابر با 51/1، 37/1و 19/1 به دست آمد.