نسبت های ارتفاع نسبی آبشکن و انسداد در پایداری سنگ چین اطراف آبشکن مستغرق در قوس 90 درجه

آبشکن ها سازه های متقاطع یا عرضی هستند که د ررودخانه ها به منظور ساماندهی رودخانه ها شامل حفاظت دیواره های رودخانه در برابر فرسایش،توسعه طبیعی کناره رودخانه در طرح اصلاح مسیر،حفاظت های خاص و موضعی سازه های جانبی،کشتیرانی،واحیاءسامانه زیست آبی رودخانه احداث می گردند. کارایی اصلی آبشکن های رودخانه ای،انحراف جریان از کناره رودخانه و هدایت آن به سمت مجرای اصلی است. نتیجه انحراف جریان، توسعه یک ناحیه چرخشی با تلاطم شدید در پیرامون آبشکن می باشد، فرآیند هیدرولیکی این جریان،توسعه حفره آب شستگی در پیرامون آبشکن می باشد. یکی از موارد مهم در مورد آبشکن ها نحوه محافظت و حفظ پایداری آن ها در برابر تشکیل حفره آبشستگی است. یکی از رایج ترین و در عین حال اقتصادی ترین روش ها، استفاده از سنگ چین می باشد. در این تحقیق هدف، بررسی تاثیر نسبت های ارتفاع نسبی آبشکن و انسداد آبشکن بر روی پایداری سنگ چین ها برای محافظت از آبشکن ها در قوس می باشد. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق آزمایش ها در یک فلوم 90 درجه با R/B=4صورت گرفت. از شش نوع سنگ چین با قطرهای 5/5، 9/7، 1/11، 3/14، 9/17و 2/22 میلی متر، سه طول آبشکن معادل 15،20 و 25 درصد عرض مجرا برای چهار دبی 25، 29، 32 و 36 لیتر در ثانیه استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می داد که سنگ چین های بزرگ تر در ارتفاع نسبی آبشکن بزرگ تر شکست می یابند و با افزایش نسبت انسداد پایداری سنگ چین ها کاهش می یابد. در نهایت معادله ای کاربردی در طراحی سنگ چین با توجه به ارتفاع نسبی آبشکن، نسبت انسداد و اندازه المان های سنگ چین ارائه گردیده است.