دیدگاه کتابداران دانشگاه های شهید چمران و علوم پزشکی جندی شاپور اهواز درباره ی میزان آمادگی آنان برای آموزش مراجعان

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی روند تاریخی آموزش مراجعان کتابخانه هاست. هدف دیگر این پژوهش خود ارزیابی کتابداران دانشگاه های شهید چمران و علوم پزشکی اهواز درباره ی میزان برخورداری آنان از برخی ویژگی های اساسی مورد نیاز برای تدریس است.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شده است. برای بخش نخست این پژوهش، متون مربوط مطالعه شد. برای بخش دوم از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 23 سوال استفاده شد. روایی پرسشنامه مورد تایید چهار استاد رشته کتابداری قرار گرفت و پایائی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ 90/0 محاسبه شد. جامعه پژوهش شامل کتابداران دو دانشگاه شهید چمران و علوم پزشکی جندی شاپور اهواز است. از 80 پرسشنامه توزیع شده در میان تمام کتابداران دو دانشگاه تعداد 56 پرسشنامه تکمیل شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که کتابداران دو دانشگاه به طور کل میزان صلاحیت خود را برای آموزش مراجعان «تا اندازه ای» می دانند، و تنها موردی که در حد «زیاد» اعلام شد «لذت بردن از آموزش» می باشد.
با توجه به حضور و گسترش روزافزون فناوری های جدید اطلاعاتی و ارتباطی و لزوم قطعی آموزش مراجعان ضرورت دارد کتابخانه های دانشگاهی نسبت به ارائه آموزش های نظری و عملی و آشنایی کتابداران با اصول و فنون تدریس اقدام نمایند. این کار علاوه بر ایجاد زمینه مساعد تر برای بهره وری بیشتر از منابع و خدمات کتابخانه ها، منزلت اجتماعی کتابداران را نیز ارتقاء خواهد داد.