اثر مقادیر مختلف سلنیم و گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گندم بهاره

سلنیم عنصری ضروری برای سلامت انسان و دام با خواص آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی می باشد. اگرچه سلنیم هنوز به عنوان عنصری ضروری در گیاهان عالی به شمار نمی رود، ولی گزارش های متعددی در ارتباط با اثرات مثبت آن در افزایش رشد گیاه وجود دارد. به منظور ارزیابی اثر سلنیم و گوگرد بر رشد و عملکرد سه رقم گندم بهاره آزمایشی در گلخانه ی ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1388 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه رقم گندم (کرج، پیشتاز و سپاهان)، پنج سطح سلنیم (0 ، 0.2، 2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم) که به صورت سلنات سدیم استفاده گردید و چهار سطح گوگرد (0، 50، 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم) که به صورت گوگرد عنصری مصرف گردید. نتایج نشان داد استفاده از سلنیم در سطوح 0.2 و 2 میلی گرم بر کیلوگرم، باعث افزایش رشد و عملکرد هر سه رقم می گردد، در صورتی که استفاده از 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم سلنیم در شرایط نبود گوگرد باعث بروز علایم سمیت به صورت لکه های سفید در حاشیه ی برگ ها گردید که این علایم در تیمارهایی با مقدار 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد کاهش و با مقدار گوگرد 150 میلی گرم بر کیلوگرم فاقد علایم سمیت بودند، که این امر نشان دهنده ی اثر مثبت مقادیر کم سلنیم در افزایش رشد و عملکرد گیاه و اثر متقابل معنی دار سلنیم و گوگرد در کاهش اثرات سمیت سلنیم در گیاه می باشد.