اختلالات اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با کیفیت زندگی در پرستاران

اختلالات اسکلتی عضلانی ((MSDs یکی از شایعترین مشکلات سلامت شغلی بوده که با صرف هزینه های زیاد و کاهش بهره وری در پرستاران همراه است. از سویی کیفیت زندگی یک مفهوم چند بعدی است که عوامل مهمی نظیر وضعیت جسمی و روانی بر آن تاثیر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با کیفیت زندگی در پرستاران انجام شد.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود که بر روی 940 نفر از پرستاران شاغل در کلیه بیمارستان های سطح شهر ساری، به روش سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک و کیفیت زندگی 36 سوالی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس، تی تست و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 و نرم افزار SPSS.18 صورت گرفت.
نتایج نشان داد اختلالات ناحیه کمر با شیوع 9/60 % شایع ترین اختلال در بین پرستاران بود. بین کلیه ابعاد کیفیت زندگی، به استثنای عملکرد اجتماعی، با MSDs رابطه معناداری وجود داشت (05/0P<). همچنین بین سن، جنس و سطح تحصیلات با MSDs و نیز بین جنس و نظام کاری با کیفیت زندگی افراد ارتباط معنادار آماری مشاهده شد. (05/0P<)
با توجه به نتایج مطالعه، شیوع MSDs در پرستاران به نسبت بالاست. در اغلب پرستاران سطح کیفیت زندگی متوسطی مشاهده شد. بنابراین هرگونه مداخله جهت پیشگیری از MSDs می بایست بترتیب بر کاهش نیاز های فیزیکی، فشارهای روانشناختی و افزایش سطح کیفیت زندگی متمرکز شود.