بررسی بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری

سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارش در ایران نیز می باشد. در سال های اخیر میزان بقای این سرطان افزایش داشته است؛ بنابراین هدف این مطالعه برآورد بقا و تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری است.
در این تحقیق از اطلاعات 1060 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال ثبت سرطان مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی طی سال های 83 تا 94 به صورت یک مطالعه گذشته نگر استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری براساس توزیع وایبل صورت گرفت. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه وتحلیل داده ها R و سطح معنی داری نیز 05/0 در نظر گرفته شد.
درپایان پیگیری مشخص شد که به ترتیب تعداد 380 نفر (8/35درصد) مرگ در اثر سرطان کولورکتال، 49 نفر(6/4درصد) مرگ در اثر سایر وقایع و 631 نفر (5/59درصد) تا پایان مطالعه زنده مانده بودند. میانگین مدت زمان بقا برای 1060 بیمار برابر با 46/1±96/56 ماه با میانه 5/45ماه بود. تحلیل چند متغیره این داده ها نشان داد که عواملی همچون سن حین تشخیص و شاخص توده بدنی (BMI) بر مرگ در اثر سرطان کولورکتال اثر معنی داری دارند (001/0>P).
براساس مدل ریسک رقابتی پارامتری تنها متغیرهای سن در زمان تشخیص و شاخص توده بدنی بر زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال این پژوهش تاثیر گذار بودند.