تحلیل ریسک های صادرکننده و واردکننده در اعتبار اسنادی با نگاهی بر نقش اصول بنیادین اعتبار اسنادی بر ایجاد این ریسک ها

اعتبار اسنادی مبتنی بر دو اصل دکترین مطابقت کامل و اصل استقلال می باشد. این دو اصل ویژگی خاصی به اعتبارات اسنادی داده اند و آن را تبدیل به مطمئن ترین و رایج ترین روش پرداخت
در تجارت بین الملل کرده اند. با این وجود در هر تجارتی به ویژه در عرصه بین الملل، احتمال ایجاد ریسک هایی برای صادرکننده و واردکننده وجود دارد. اعتبار اسنادی هم اگر چه مطمئن ترین روش پرداخت است، اما از این ریسک ها مستثنا نمی باشد. در ریسک هایی که ممکن است برای صادرکننده و واردکننده در فرایند اعتبار اسنادی به وجود آید، گاهی اوقات اصل استقلال و اصل مطابقت کامل اعتبار اسنادی سبب اصلی ایجاد ریسک هستند و گاهی اوقات نیز دخالتی در ایجاد ریسک ندارند. از مهم ترین ریسک هایی که امکان دارد برای صادرکننده به وجود آید این است که واردکننده از عدم آگاهی او سوء استفاده کند و شروطی را در اعتبار اسنادی درج کند که دستیابی به آن ها برای صادرکننده غیرممکن باشد. از سوی دیگر واردکننده نیز با ریسک هایی مواجه است که مهم ترین آن ریسک تقلب است؛ به این صورت که صادرکننده با ارئه اسناد جعلی وجه اعتبار را از بانک دریافت کند، در حالی که کالایی برای واردکننده ارسال نگریده است. هدف از این نوشتار این است که به بررسی و تبیین این ریسک ها بپردازیم و در مواردی که دو اصل استقلال و مطابقت کامل در ایجاد ریسک موثر هستند به تبیین آن بپردازیم و در نهایت نیز راه حل هایی را جهت پیشگیری از این ریسک ها بیان کنیم.