علت های رواج سیره عنتره در عصر عباسی دوم

سیره عنتره یکی از بزرگ ترین داستان های حماسی است که از شخصیت حقیقی عنتره نشات گرفته است. مقصود از عنتره، همان شاعر و جنگاور بزرگی است که در عصر جاهلی می زیست. نام و یاد سیره عنتره طی قرون متمادی تا عصر عباسی و حتی عصر حاضر بر زبان مردم ساری و جاری بوده است؛ بنابراین این سیره طی این زمان حجیم تر و بزرگ تر شده و سرشار از مبالغه درباره شجاعت و قدرت عنتره بن شداد است. این پژوهش می کوشد تا علل این توجه روزافزون مردم به سیره عنتره را در عصر عباسی دوم بیابد و با روشی توصیفی تحلیلی به این مسئله پاسخ دهد. نتایج پژوهش نشان می دهد مردم در عصر عباسی دوم در وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی طاقت فرسا و نابهنجاری به سر می بردند. در آن هنگام که شکاف طبقاتی و آسیب های اجتماعی جامعه را رو به زوال می برد و ناهنجاری هایی از قبیل دزدی، کلاه برداری و گدایی رواج یافته بود، سردمداران حکومت در آسایش و رفاه بر جامعه حکم می راندند. در چنین وضعیتی، قیام ها و درگیری های متعددی در قلمرو وسیع حکومت عباسی رخ داد و دولت های کوچک و محلی فراوانی در این قلمرو شکل گرفتند. فشار طاقت فرسای این شرایط بر جامعه، یکی از علل روی آوردن مردم به سیره عنتره بود. مردمی که در جست وجوی شخصی بودند که آنان را از این اوضاع نابسامان و فقر و تنگنا و ظلم نجات دهد و سرانجام این شخص را در شخصیت خیالی عنتره یافتند که خود خالق آن بودند.