اصلاحات اداری- انتظامی ساتراپی ارمنستان در عهد داریوش اول

تقسیمات جدید در محدوده جغرافیایی ساتراپی ها، مسئله ای اساسی در ایران دوره داریوش اول بود که به تبع آن سازمان اداری ایالات نیز با توجه با نیازهای انتظامی کشور تا حدودی دستخوش تغییراتی شد. چنین برمیآید شورش برخی ساتراپی های ایران دوره هخامنشی و برخی ضعفهای نظارتی و سیستم جاسوسی شاهنشاهی، منجر به تقسیم جغرافیای اداری- سیاسی دوباره آن سرزمینها شده تا از شورشهای بعدی ملل تابعه شاهنشاهی جلوگیری به عمل آید. ارمنستان دوره داریوش نیز شاهد تحولات اساسی ازجمله تغییراتی در نحوه اداره آن سرزمین بود تا به برقراری نظم و ثبات در آن ساترانییاری نماید. شواهد کتیبه ای و منابع یونانی موجود نیز موید آن است که در ارقام ساتراپی های ایران دوره هخامنشی تفاوتهای اساسی ایجادشده است. در پژوهش حاضر سعی شده تا با اتکا بر توصیف و تحلیل، به تبیین تحولات اداری- انتظامی ارمنستان در دوره زمانی موردنظر پرداخته شود. یافته های پژوهش نشان می دهد تحت فشار شرایط اجباری، گاهی دولت هخامنشی مجبور می شده تا از سیاست همیشگی و سنتی خود مبنی بر احترام به تمامیت ارضی ساتراپی های خود عدول نماید و دست به اصلاحات اداری- انتظامی نوینی بزند تا بدین طریق بتواند به وسیله قوای نظامی خود، بحران های اساسی قلمرو جغرافیایی وسیع شاهنشاهی را در مواقع اضطراری به راحتی کنترل کرده و مدیریت نماید. این امر جز با کوچک سازی محدوده جغرافیای سیاسی-اداری ساتراپی ها ممکن نبود.