بازیافت لجن مازاد تصفیه خانه فاضلاب با کاربرد آن به عنوان کربن فعال پودری جهت حذف متیل ترشیری بوتیل اتر (MTBE) از محیط های آبی

امروزه استفاده رو به گسترش از MTBE و همچنین خواص فیزیکی و شیمیایی آن از جمله حلالیت بسیار بالا در آب، باعث ورود این ماده به منابع آب می شود. از طرف دیگر لجن فاضلاب شهری حاوی موادی است که عمده آن ها حاوی درصد کربن بالایی نیز می باشند. لذا هدف از این مطالعه تهیه کربن فعال از لجن تصفیه خانه فاضلاب شهری و بررسی کارایی آن جهت حذف MTBE می باشد.
پس از تهیه زغال از لجن تصفیه خانه و فعال کردن آن به وسیله محلول 3 مولار از H2PO4 وKOH و محلول 5 مولار از ZnCl2، اثر پارامترهایی چون نوع فعال کننده، pH (10-2)، زمان تماس (min240-0)، دوز جاذب (g/L6-2) و غلظت اولیه MTBE (mg/L70-20) در جذب MTBE بر کربن ساخته شده تعیین گردید. غلظت باقی مانده MTBE در محلول با استفاده از دستگاه گازکروماتوگرافی تعیین شد. در پایان داده های تجربی بدست آمده با استفاده از مدل های جذبی فروندلیخ و لانگموئیر مدلسازی شدند.
هرچند از لحاظ آماری تفاوت معنی داری در استفاده از فعال کننده های مختلف حاصل نگردید، اما بیشترین جذب MTBE در هر گرم از کربن فعال هنگامی حاصل می شود که از ZnCl2 به عنوان فعال کننده استفاده شد. بیشترین راندمان حذف (حدود %50) در pH اسیدی 4، دوز g/L6 از کربن فعال و غلظت mg/L20 از MTBE حاصل شد. نتایج ایزوترم های جذب نشان داد که مدل جذبی فروندلیخ تطابق بیشتری با داده های تجربی دارد.
با توجه به مشکلاتی که در دفع لجن تصفیه خانه های فاضلاب وجود دارد، بازیافت آن به عنوان یک جاذب می تواند بسیاری از این مشکلات را مرتفع سازد. لذا پیشنهاد می شود کارایی این ماده در حذف آلاینده های دیگر و بررسی های اقتصادی جهت کاربرد آن در مقیاس صنعتی مورد بررسی قرار گیرد.