ارزیابی فنوتیپی و ژنوتیپی تشکیل بیوفیلم در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های بیمارستانی شهرکرد در سال 1394

تشکیل بیوفیلم یکی از عوامل بیماری زایی این باکتری محسوب می شود که به باکتری امکان اتصال به سطوح مختلف و همچنین افزایش الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی را می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخصه های فنوتیپی و ژنوتیپی تشکیل بیوفیلم در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های عفونی در استان شهرکرد انجام گرفت.
تعداد 250 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های بیمارستانی انتخاب گردید. جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی از روش انتشار از دیسک استفاده شد. توان تشکیل بیوفیلم به روش مولکولی و فنوتیپی بررسی گردید.
در این بررسی 5/73 درصد از ایزوله ها توانایی اتصال قوی، 33/5 درصد از آن ها توان اتصال متوسط و 4/15 درصد از ایزوله ها توانایی اتصال ضعیف را در تولید بیوفیلم نشان دادند. فراوانی حضور ژن icaC 3/67 درصد و ژن icaB 2/63 درصد برآورد گردید. 2/92 درصد از ایزوله های مولد بیوفیلم واجد ژن mecA بودند.
گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی به ویژه در ایزوله های مولد بیوفیلم مشکلات جدی در بخش های درمانی بیمارستان ایجاد خواهد کرد.