مقایسه عوامل پیش بینی کننده بی حوصلگی در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی و آزاد اسلامی اراک

بی حوصلگی پدیده ای روانی است که به عنوان یک حالت تنفر یا ناسازگاری با هر نوع تجربه تکراری در شرایطی که رهایی از ثبات امکان پذیر نیست، تعریف می گردد و عوارض متعددی به دنبال دارد؛ از اینرو هدف از اجرای این پژوهش مقایسه عوامل پیش بینی کننده بی حوصلگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و آزاد اسلامی اراک بود.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقایسه ای بود که بر روی نمونه ای متشکل از 996 دانشجو اجرا گردید. چک لیست اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه های ارزیابی عوامل پیش بینی کننده بی حوصلگی و آمادگی برای تجربه بی حوصلگی فارمر و ساندبرگ ابزارهای بکار رفته بودند و آزمون های بکار رفته عبارت بودند از خی دو، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره، Z فیشر.
بیشترین تعداد از دانشجویان هر دو دانشگاه دارای بی حوصلگی نرمال بودند و بین دانشجویان زن و مرد هر دو دانشگاه از نظر بی حوصلگی تفاوت معناداری وجود نداشت(06/0 = p) دانشگاه از بالاترین میانگین در بین دانشجویان هر دو دانشگاه برخوردار بود. بی حوصلگی با هر یک از عوامل خانه (000/0=P) و اجتماع (001/0=P) ارتباط معناداری داشت و هر سه عامل خانه(033/0 = P)، دانشگاه(033/0 = P) و اجتماع(031/0 = P) به طور معناداری بی حوصلگی دانشجویان را پیش بینی نمودند.
دانشگاه مهمترین عامل پیش بینی کننده بی حوصلگی دانشجویان است ؛ از اینرو جهت جلوگیری از اثرات سوء بی حوصلگی بر دانشجویان، توجه کافی به این پدیده و عوامل پدید آورنده آن ضروری می باشد.