تاثیر تیمارهای کودی بر عملکرد، اجزای عملکرد و القاء تحمل به بیماری اسکب گندم

بیماری فوزاریوز سنبله گندم که توسط قارچ Fusarium graminearum ایجاد می شود یکی از بیماری های بسیار زیانبار گندم است که افزون بر کاهش کمیت و کیفیت محصول، قادر به تولید زهرابه های خطرناک سرطان زا در انسان و دام می شود. در این تحقیق تاثیر تیمارهای کودی مختلف (ورمی کمپوست، کود شیمیایی و قارچ ریشه یا میکوریز) بر عملکرد و بیان چند ژن دخیل در ایجاد مقاومت به بیماری بررسی شد. بدین منظور از گندم رقم فلات در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه استفاده شد. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که، تاثیر تیمارهای مختلف کودی بر صفات وزن صددانه، ارتفاع بوته، وزن تک بوته، عملکرد دانه، وزن زیست توده و شاخص برداشت در سطح احتمال 1درصد معنی دار بود. تجزیه نتایج به دست آمده از بیان ژن های موثر در مقاومت نشان داد که ژن های بتا گلوکوناز و اکسالات اکسیداز در همه تیمارهای کودی نسبت به شاهد افزایش و بالاترین افزایش در تیمار مخلوط کود شیمیایی و ورمی کمپوست مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد مخلوط کودهای زیستی و شیمیایی می تواند باعث القاء مقاومت اکتسابی ساختارمند (سیستمیک) در گیاهان بیمار شود.