بررسی شیوع ژن های مقاومت به متی سیلین (mecA) و پنتون ولنتین لوکوسیدین (pvl) در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از نمونه های بالینی بیمارستان های شهر رشت

استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهم ترین عوامل عفونت بیمارستانی است و امروزه سویه های مقاوم به متی سیلین شیوع زیادی پیدا کرده اند. همچنین، توکسین پنتون ولنتین لکوسیدین یکی از عوامل مهم بیماری زا در استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. این مطالعه با هدف بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی، حضور ژن های مقاومت به متی سیلین و پنتون ولنتین لوکوسیدین در میان سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از بیمارستان های شهر رشت انجام شد.
این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 250 نمونه بالینی جمع آوری شده از بیمارستان های مختلف شهر رشت در یک سال (1393-1392) انجام شد. در ابتدا جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس توسط روش های میکروبی شناسایی شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها بر اساس روش استاندارد CLSI تعیین گردید. همچنین، برای ردیابی وجود ژن های مقاومت به متی سیلین (mecA) و پنتون والنتین لوکوسیدین (pvl) از واکنش زنجیره ای پلی مراز استفاده شد.
از میان 250 نمونه مورد بررسی، 50 جدایه متعلق به استافیلوکوکوس اورئوس بودند. آزمایش حساسیت میکروبی نشان داد که 34 سویه (68 درصد) از جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین بودند. هم چنین نتایج نشان داد که فراوانی ژن های mecA و pvl در بین جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 60 درصد (30 نمونه) و 20 درصد (10 نمونه) بود.
مطالعه اخیر نشان دهنده افزایش مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف است. این امر می تواند یک هشدار جدی برای درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوکوساورئوس در منطقه باشد.