اندازه گیری شدت پرتوهای فرابنفش خورشیدی نوع A و B در شهر قزوین (93-1392)

پرتوهای فرابنفش خورشیدی یکی از مهم ترین عوامل خطرساز زیستی محسوب می شوند. بیش ترین آسیب بهداشتی پرتوهای فرابنفش خورشیدی در سطح زمین به طور عمده از طیف های فرابنفش A و B ناشی می شوند.
مطالعه به منظور اندازه گیری شدت پرتوهای فرابنفش خورشیدی A و B در شهر قزوین انجام شد.
در این مطالعه مقطعی، شدت پرتوهای فرابنفش خورشیدی A و B شهر قزوین در سال 93-1392 (به مدت یک سال) با استفاده از دستگاه پرتوسنج فرابنفش ماهانه در سه نوبت صبح، ظهر و عصر در هر نوبت، 5 بار اندازه گیری و میانگین آن ها در نظر گرفته شد. داده ها با روش های آماری توصیفی تحلیل شدند.
بیش ترین میانگین شدت پرتوهای فرابنفش A و B در طول سال به ترتیب 88/1±36/28 و 035/0±156/0 وات بر مترمربع مربوط به تیر ماه و کم ترین میانگین شدت این پرتوها به ترتیب 83/0±36/10 و 010/0±041/0 وات بر مترمربع مربوط به دی ماه بود.
با توجه به یافته ها، پیشنهاد می شود افراد کم تر در معرض تابش مستقیم نور آفتاب قرار گیرند و از راهکارهای حفاظتی مناسب نظیر پوشیدن لباس مناسب، عینک آفتابی و کرم ضدآفتاب استفاده کنند.