ارتباط بین تغییرات فعالیت آنتی اکسیدانی با مقادیر متفاوت ترکیبات فنولی

هدف از این مطالعه مقایسه ی تغییرات فعالیت آنتی اکسیدانی و میزان جمع آوری رادیکال های آزاد در شرایط in vitro توسط عصاره های متانولی بخش های مختلف گیاهان بارهنگ، شبدر، کندر و گردو است.
برای این کار عصاره ها با روش های سنجش قدرت آنتی اکسیدانی FRAP، DPPH وABTS مورد ارزیابی قرار گرفته اند. محتوای فنول و فلاونوئید تام نیز در نمونه های گیاهی ذکر شده با روش های اسپکتروفتومتری UV/Vis تعیین شد.
نتایج نشان داد که IC50 در مهار رادیکال پایدار DPPH برای عصاره استخوان مغز گردو 93/2 است. بررسی سنجش های ABTS وFRAP نیز نشان داد که عصاره های استخوان مغز گردو، پوسته سبز گردو و بارهنگ نسبت به عصاره های دیگر فعال تر بوده و فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری را نشان می دهند. بررسی محتوای فلاونوئیدی و فنولی تام عصاره ها نیز بیانگر این است که به ترتیب عصاره بارهنگ دارای بیشترین محتوای فلاونوئیدی و همچنین همه عصاره ها به جز کندر دارای بیشترین محتوای فنولی می باشند.
این تحقیق نشان داد که بین محتوای فنولی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها ارتباط مستقیمی وجود دارد. شبدر باوجود بالا بودن میزان ترکیبات فنولی، فعالیت آنتی اکسیدانی کم تر از حد انتظاری نشان داد. نتیجه آن که فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره های گیاهی فقط بر اساس محتوای فنولی آن ها توضیح داده نمی شوند. بلکه نیازمند موارد دیگر نیز هستند؛ و با توجه به این که ترکیبات فنولی با ساختار مختلف، فعالیت آنتی اکسیدانی متنوعی دارند. درنتیجه به طورقطع نمی توان گفت همیشه رابطه مستقیمی بین فعالیت آنتی اکسیدانی و میزان ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی نمونه ها وجود دارد.