شاخص هورست چندگانه اصلاح شده برای ارزیابی میزان آشوبناک بودن در کاربرد طبقه بندی آریتمی های قلبی

قلب انسان سیستمی آشوبناک است از این رو استفاده از بعد فرکتال به منظور شناسایی انواع آریتمی های قلبی مورد توجه قرار گرفته است. آریتمی های قلبی یکی از شایع ترین بیماری ها می باشند که شناسایی آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است. شاخص هورست معیاری جهت ارزیابی میزان آشوبناک بودن سیستم ها و کمی سازی بعد فرکتال سیستم های آشوبناک است که توسط روش تحلیل دامنه بازمقیاس محاسبه می گردد. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که نمای هورست کلاسیک ویژگی مناسبی برای طبقه بندی آریتمی های قلبی نیست زیرا از یک سو، انتخاب و تعیین مقدار پارامترها به شدت بر مقدار محاسبه شده برای نمای هورست تاثیر می گذارد و از سوی دیگر، این روش به شدت به نرخ ضربان قلب وابسته است. در این مقاله نمای هورست چندگانه اصلاح شده برای طبقه بندی آریتمی های قلبی پیشنهاد شده است که نسبت به نمای هورست کلاسیک، ویژگی های مناسب تری برای طبقه بندی آریتمی های قلبی فراهم می سازد و نسبت به تغییرات نرخ ضربان قلب نیز مقاوم است. بررسی های صورت گرفته در این مقاله با استفاده از این روش بر روی 80 سیگنال شامل ریتم نرمال و آریتمی های انسداد دسته شاخه راست (RBBB)، انسداد دسته شاخه چپ (LBBB) و انقباض زودرس دهلیزی (APC) از پایگاه داده MIT-BIH توانسته است به صحت طبقه بندی 75/88%، 25/96% و 100% به ترتیب با استفاده از طبقه بندی کننده های LDA ، نزدیک ترین همسایه و شبکه عصبی منجر شود.