تاثیر همگروه و تنظیم کننده های رشد بر تولید پینه و سوخک با استفاده از ریزنمونه های تهیه شده از سوخ دختری لاله واژگون (.Fritillaria imperialis L)

ریز ازدیادی بهترین روش برای جلوگیری از انقراض و تکثیر لاله واژگون می باشد. در این آزمایش اثرات ترکیبی ازتنظیم کننده های رشد اکسین و سایتوکینین بر تولید پینه و سوخکدر ریز نمونه های گرفته شده از فلس سوخ دختری لاله واژگون و از دو همگروه متعلق به دشت ارژن و کوهرنگ مورد بررسی قرارگرفت. برای این منظور سه نوع ترکیب از تنظیم کننده های رشد و در هر یک NAA در سهغلظت (0، 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر) با یکی از سایتوکینین های کینتین، 2iP یا درسه غلظت (5/0، 1 و 2 میلی گرم درلیتر) استفاده شد. محیط کشت پایه شامل MS با 5/4 درصد ساکارز و 8 گرم بر لیتر آگار بود. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار و در هر تکرار پنج ریز نمونه اجرا شد. آنالیز داده ها نشان داد که کینتین و 2ip تاثیر معنی داری بر درصد پینه زایی نداشتند اما اثر معنی داری بر آن داشت. بیشترین میزان تولید پینه در غلظت 5/0 میلی گرم در لیتر NAA در ترکیب با 5/0 میلی گرم در لیتر مشاهده شد. در این تیمار 60 درصد ریز نمونه ها قادر به تشکیل پینه شدند. محیط کشت حاوی یک میلی گرم در لیترکینتین در ترکیب با یک میلی گرم در لیتر NAA به تولید سوخک مستقیم و غیر مستقیم بیشتری از سایر محیط های کشت و با میانگین 5/5 سوخک در هر ریز نمونه منجر شد. با لحاظ کردن کارایی و هزینه NAA و عوامل زیست محیطی توصیه می شود که غلظت های پایین آن در القاء سوخک زایی به کار برده شود.