اندازه گیری کمی قابلیت استفاده ی مجدد مولفه های نرم افزاری: روش ها، کاربردها و چالش ها

هدف اصلی استفاده ی مجدد از مولفه های نرم افزاری، تولید نرم افزار های جدید با استفاده از مولفه های موجود به جای تولید آن ها از ابتدا است. توسعه ی مبتنی بر مولفه، یکی از روش های مطرح توسعه نرم افزار می باشد. امروزه در گرایش های مختلف مهندسی، ترکیب مولفه های قابل استفاده ی مجدد و باکیفیت از اهمیت بسزایی برخوردار است اما در مهندسی نرم افزار، استفاده ی مجدد از مولفه ها هنوز با چالش های متعددی مواجه است. به منظور افزایش کارآمدی و سرعت بخشیدن به فرآیند استفاده ی مجدد در توسعه ی نرم افزار، اندازه گیری کمی قابلیت استفاده ی مجدد مولفه ها امری ضروری می باشد. در این راستا مدل ها و سنجه های مختلفی ارائه شده اند. با توجه به تعدد روش های موجود، ضرورت ارائه ی یک مرور جامع، کامل و منصفانه در این زمینه، به شدت احساس می گردد. در این مقاله، با انجام یک مرور نظام مند و با ارائه ی یک دسته بندی جدید، روش های موجود به دقت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند و به تحلیل نقاط قوت، محدودیت ها و کاربردهای آن ها پرداخته شده است. در نهایت، بر مبنای نتایج مطالعات و تحلیل های صورت پذیرفته، برخی از چالش ها و مسائل باز مرتبط معرفی شده اند.