ارزیابی عملکرد مدل WRF به نه پیکربندی فیزیکی مختلف برای پیش بینی بارش زمستانه جنوب غرب ایران

مدل میان مقیاس پیش بینی وضع هوا (WRF) دارای طرح واره های پارامتری سازی فیزیکی متنوعی است که انتخاب یک مجموعه بخصوص از این طرح واره ها می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای بر دقت پیش بینی های مدل داشته باشد. بنابراین باید با توجه به سامانه های جوی حاکم بر منطقه ی مورد مطالعه گزینه های مناسب انتخاب شوند. در این پژوهش دقت پیش بینی های 24 ساعته در منطقه ی جنوب غرب ایران برای دوره ی اول دسامبر 2011 تا 29 فوریه 2012، با استفاده از نه پیکربندی متفاوت مدل WRF، راستی آزمایی می شود تا پیکربندی مناسب بدست آید. فرآیند راستی آزمایی با استفاده از جدول توافقی 2×2 و کمیت های راستی آزمایی وابسته به این جدول انجام شده است. با وجود اشکالات زیاد در پیش بینی بارش، نتایج راستی آزمایی کمیت اریبی نشان می دهد که به طور کلی مدل WRFبرای همه ی آستانه های بارشی برای همه ی پیکربندی ها غیر از آستانه ی بارشی 15-10 میلی متر برای پیکربندی سه و آستانه ی بارشی بیش از 15 میلی متر برای پیکربندی دو و سه که فروپیش بینی داشته است، دارای فراپیش بینی می باشد. مقدار کمیت نسبتصحیح (PC) برای بارش های زیر 15 میلی متر با متوسط 91 درصد پیکربندی سه را مناسب نشان می دهد و برای بارش های بیش از 15 میلی متر پیکربندی دو را با 97 درصد مناسب تشخیص داده است. همچنین امتیاز مهارتی پیرس (PSS) برای آستانه ی بارشی زیر 10 میلی متر، پیکربندی دو را مناسب نشان می دهد. این امتیاز مهارتی برای آستانه ی بارشی 15-10 میلی متر، پیکربندی چهار و برای آستانه ی بارشی بیش از 15 میلی متر پیکربندی هشت را مناسب تشخیص داده است. به طور کلی برای بارش های سبک (5-1/0 میلی متر) و بارش های متوسط (10-5 میلی متر) پیکربندی های دوو سه در مقایسه با سایر پیکربندی ها از دقت بالاتری برخوردار است. برای بارش های شدید (15-10میلی متر)پیکربندی های سهو چهار در مقایسه با سایر پیکربندی ها دقت بالاتری را داراست. ولی در مورد بارش های سنگین (بیشتر از 15میلی متر) پیکربندی های دو، سه و هشت از نتایج یکسانی برخوردار بوده و پیکربندی مشخصی را نمی توان برگزید.