ارزیابی آسیب پذیری آب زیرزمینی با استفاده از روش های ترکیبی دراستیک اصلاح شده، رگرسیون لجستیک و تحلیل سلسله مراتبی دراستیک (دشت هشتگرد)

نحوه انتقال آلاینده ها به آب زیرزمینی از نظر موقعیت مکانی و سرعت انتقال آلاینده، متفاوت است که شناسایی این مناطق و مدیریت اصولی آن ها برای انواع کاربری ها، با توجه به حساسیت آن ها در انتقال آلودگی ضروری است. روش دراستیک از جمله روش های هم پوشانی تهیه نقشه حساسیت به آلودگی است که هفت پارامتر اصلی در انتقال آلودگی به سفره آب زیرزمینی و پخش آلودگی در آن دخالت داده می شود. با توجه به اثرات محلی پارامترهای مختلف ورودی مدل دراستیک، نیاز با اصلاح ضرایب و نوع داده های ورودی می باشد که با توجه به شرایط منطقه و مطالعات جامع و متعدد در دشت هشتگرد، اقدام به بررسی آسیب پذیری دشت به روش دراستیک اصلاح شده، رگرسیون لجستیک و تحلیل سلسله مراتبی - دراستیک گردید. علاوه بر پارامترهای ورودی روش دراستیک، کاربری اراضی نیز با توجه به نقش آن در تولید آلودگی و همچنین اثرات انسانی وارد محاسبات گردید. در قسمت غربی دشت یک آبخوان تحت فشار وجود دارد که اکثر تغذیه این آبخوان از قسمت های شمالی دشت می باشد و این قسمت در اعتباریابی خروجی مدل دراستیک با نیترات و همچنین مدل های ترکیبی به دلیل مغایرت با پیش فرض های مدل دراستیک حذف گردید. در اعتباریابی شاخص های آسیب پذیری، همبستگی اسپیرمن به ترتیب برای دراستیک معمولی، دراستیک اصلاح شده، رگرسیون لجستیک و تحلیل سلسله مراتبی دراستیک برابر 79/0، 84/0، 86/0 و 91/0 محاسبه گردید که روش تحلیل سلسله مراتبی دارای بالاترین ضریب همبستگی است.