انتخاب پرتفوی سهام با استفاده ازوابستگی دنباله پایینی و تئوری مقدارحدی

در این مقاله، با استفاده از وابستگی دنباله پایینی و تئوری مقدار حدی، به مسئله انتخاب پرتفولیو پرداخته شده است. وابستگی دنباله پایینی، میزان وابستگی دنباله پایینی یک سهم یا پرتفولیوی مفروض، با دنباله پایینی بازار را مشخص می کند. در واقع وابستگی دنباله پایینی معیاری برای اندازه گیری احتمال آسیب دیدن یک پرتفوی از زیان های بزرگ است و در این پژوهش وابستگی دنباله پایینی نمونه ای از پرتفوها با بازار سهام مورد بررسی قرار می گیرد. وابستگی دنباله پایینی برای سرمایه گذاران ریسک گریز حاوی اطلاعات مهمی می باشد و از لحاظ سیستماتیکی با دیگر معیارهای ریسک شامل واریانس، نیم واریانس، چولگی، کشیدگی، بتا و هم چولگی متفاوت می باشد. بازه زمانی سال های 1381 تا 1393 می باشد و 30 شرکتی که داده تاریخی کافی داشتند و حداقل یک بار در لیست 50 شرکت فعال تر بودند، انتخاب شده اند. در تست های خارج نمونه ای مشخص شد که پرتفوهای متشکله با مقدار کمتر وابستگی دنباله پایینی از شاخص بازار و پرتفوهای متشکله با مقدار بیشتر وابستگی دنباله پایینی بهتر عمل می کنند. در نهایت باید گفت که در این پژوهش نتایج حاکی از آن است که وابستگی دنباله پایینی از لحاظ مفهومی برای سرمایه گذاران ریسک گریز مهم است و به طور اساسی با دیگر معیارهای ریسک متفاوت است.