ژئومورفوتوریسم و قابلیت سنجی ژئومورفوسایت های جاده ای با استفاه از روش ترکیبی تاپسیس و پرالونگ

ژئومورفوتوریسم با تاکید بر حفظ تمام خصیصه های جغرافیایی یک مکان، بر ویژگی های زمین شناسی و ژئومورفولوژیکی به عنوان بستر کلیه فعالیت های انسانی و خصیصه های جغرافیایی تاکید دارد و شکل ویژه-ای از صنعت گردشگری است که می تواند به پایداری توسعه در ابعاد محیطی، اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی کمک نماید. در پژوهش حاضر ابتدا با استفاده از روش تاپسیس، شاخه های گوناگون گردشگری در شهرستان گرمسار رتبه بندی شدند و سپس با بهره گیری از روش پرالونگ قابلیت های گردشگری ژئومورفوسایت های جاده ای گرمسار از لحاظ ارزش های اکولوژیکی، زیباشناختی، فرهنگی، اقتصادی و علمی مورد ارزیابی قرار گرفتند و در نهایت، با استفاده از آزمون t و همبستگی پیرسون فرضیه های تحقیق تحت آزمون قرار گرفت. در مرحله اول با استفاده از روش تاپسیس مشخص شد که ژئومورفوتوریسم جاده ای، بالاترین امتیاز (5742/0) را در بین گونه های مختلف گردشگری شهرستان داشته است و در مرحله بعد، نتایج تکنیک پرالونگ، نشان داد که ژئومورفوسایت ها می توانند در سه خوشه اصلی طبقه بندی می شوند که خوشه اول (بالاتر از 6/0) شامل دو ژئومورفوسایت معادن نمکی و برآمدگی و خوشه دوم (4/0-6/0) شامل ژئوموروفوسایت های پارک ملی کویر، کوه اژدها، پلاگ نمکی، دیوار و زبانه نمکی، بنه کوه و غار دق کشکولی و خوشه سوم (کمتر از4/0) شامل کویر ریگ جن می باشد. همچنین ژئومورفوسایت ها از 3 نقطه نظر ارزش میزان بهره وری، ارزش کیفیت بهره وری و میانگین ارزش
بهره وری نیز تقسیم بندی شدند.