رابطه وضعیت اجتماعی- اقتصادی و فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری افراد شرکت کننده در ورزش همگانی

هدف این پژوهش، بررسی رابطه وضعیت اجتماعی اقتصادی و میزان فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری افراد شرکت کننده در ورزش همگانی بود.
روش شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش طبق آمار هیئت ورزش های همگانی، 1200 نفر شرکت کننده سازمان یافته در برنامه های ورزش همگانی رشت بودند که تعداد 350 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و درنهایت نتایج مربوط به 280 پرسش نامه (80 درصد) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسش نامه های وضعیت اجتماعی اقتصادی، میزان فعالیت بدنی، کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری والتون (1973) بودند. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تی مستقل، کروسکال والیس و آزمون اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0α ≤ انجام شد.
یافته ها نشان داد، رابطه بین وضعیت اجتماعی اقتصادی با کیفیت زندگی (15/0r=) و کیفیت زندگی کاری (14/0r=) و رابطه میزان فعالیت بدنی با کیفیت زندگی (17/0r=) و کیفیت زندگی کاری (11/0r=) مثبت، پایین و معنادار بود. البته بین کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت، بالا و معناداری مشاهده شد (59/0r=). هم چنین بین وضعیت اجتماعی اقتصادی با میزان فعالیت رابطه معناداری وجود نداشت.
فعالیت بدنی بدون توجه به وضعیت اجتماعی اقتصادی افراد، می تواند کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری را ارتقاء دهد. البته سایر عوامل اجتماعی اقتصادی نیز می تواند کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری را پیش بینی کند.