مطالعه انسان شناسی تئاتر لرستان (با تکیه بر پنجاه نمایشنامه دست نویس بومیان لرستان در پنجاه سال گذشته)

مقاله حاضر می کوشد به بررسی تحلیلی و خاستگاه شناختی پنجاه نمایشنامه اجرا شده به قلم پنجاه نمایشنامه نویس بومی لرستان طی پنجاه سال گذشته، از منظر انسان شناسی نمایشی بپردازد. استان لرستان به دلیل همجواری با استانهای کردستان، چهار محال و بختیاری، خوزستان، ایلام، همدان، کرمانشاه، اصفهان و مرکزی از تاریخی کهن و مدنیتی به طول تاریخ نجد فلات ایران برخوردار است. به همین نسبت انتظار می رود که محلی مرجع برای مطالعات همه جانبه از جمله در زمینه آیینهای نمایشی سنتی و هنرهای باستانی ایران باشد. یافته ها نشان می دهد که از سال 1327 تاکنون در لرستان نمایشنامه هایی بومی توسط نمایشنامه نویسانی بومی نوشته و اجرا می شده که یکی از همان نمایشنامه ها با عنوان «نروک»نوشته مرتضی جزایری در شهرهایی دیگر از جمله خرمشهر در سال 1327 اجرا می گردیده است. این مقاله کوشیده است ضمن گردآوری پنجاه نمایشنامه دست نویس بومیان لرستان از سال 1327 تا 1387(پنجاه سال)به تحلیل و بررسی آنها از مناظری مانند انسان شناسی و ادبیات دراماتیک بپردازد. در نهایت میزان توجه و استفاده ی نویسندگان بومی از فرهنگ و مدنیت مبتنی بر آداب و رسوم، باورها، شایستها و ناشایستهای قوم لر را مورد مداقه قرار دهد. روش تنظیم این مقاله اسنادی(پنجاه نمایشنامه بومی) و روش توصیفی–تحلیلی با شیوه ی تجزیه و تحلیل«تحلیل محتوا» بوده است.