مطالعه بر روی آپتامر ها به عنوان روشی جدید در شناسایی هدف های مولکولی

آنتی بادی ها، بیش از سه دهه است که کمابیش به عنوان رایج ترین کلاس مولکول های تشخیصی، محدوده کاربردی گسترده ای را داشته اند تا این که با پیدایش آپتامرها، جایگزینی برای آنها به وجود آمد. آپتامرها توانایی آن را داشتند تا بر نواقص آنتی بادی ها غلبه کنند. آپتامرها معمولا با استفاده از تکنیک های شیمی ترکیبی به صورت برون تن تهیه می شوند که توسط یک فرایند آزمایشگاهی تدریجی به نام SELEX از کتابخانه های ترکیبی جدا می شوند. طرز کار SELEX توسط تکرار مراحل متوالی مشخص می گردد که این مراحل انتخاب (اتصال، تفکیک، شستشو)، تکثیر و شرطی سازی است.
این مطالعه مروری بر روی آپتامر ها و مقایسه آنها با آنتی بادی ها و کاربردهای آن به عنوان عامل شناسایی است.
آپتامر ها با توجه به میل ترکیبی بالا و پایداری بالا به عنوان بیوسنسور، در استفاده های بالینی در درمان و تشخیص، کیت های تشخیصی آزمایشگاهی، رویکردهای تشخیصی در بیوتروریسم و به عنوان عوامل دارورسانی کاربرد های وسیع و گسترده ای دارند.
کاربردها و قابلیت های آپتامرها و حسگرهای ساخته شده از آنها در زمینه های علوم مختلف به خصوص تطابق این کاربردها بر ماموریت های نظامی همچون شناسایی باقیمانده سلاح های شیمیایی، شناسایی عوامل مورد استفاده در بیوتروریسم و تهدیدهای بیولوژیک، شناسایی ویروس ها، توکسین ها و پاتوژن ها اهمیت تحقیق و مطالعه هر چه بیشتر این زمینه را نشان می دهد.