طراحی مدلی جدید به منظور ارزیابی سیستم نگهداری و تعمیرات در صنعت برق

مطالعات پیشین در بحث سیستم نگهداری و تعمیرات، به تعیین معیارهای ارزیابی، گروه بندی آن ها و استفاده از تکنیک های مختلف جهت ارزیابی پرداخته اند. اما مسئله اصلی این تحقیق، ارتباط معیارهای سنجش با فرآیندها و اهداف به کارگیری سیستم نت،به منظور استفاده از بازخوردهای ارزیابی در جهت ارتقای سیستم نت و سازمان به طور سیستماتیک و شفاف است که در مطالعات پیشین به آن توجه نشده است. تحقیق حاضر، تحقیقی با رویکرد کیفی است که در آن از تجزیه وتحلیل متاسنتز و نظریه برخاسته از داده ها استفاده شده است. در مرحله اول تحقیق، از روش متاسنتز جهت گردآوری مطالعات کیفی مرتبط با تحقیق، تجزیه وتحلیل یافته های آن، کشف نکات اساسی و ترکیب و تبدیل آن به یک جایگزین کلی، به منظور تعیین ویژگی های یک مدل مناسب برای ارزیابی سیستم نگهداری و تعمیرات پرداخته شده است. مرحله بعد، استفاده از روش نظریه برخاسته از داده ها برای رسیدن به طراحی مدل اصلی موضوع موردبررسی است. با استفاده از این نظریه، زیرسیستم های سیستم نگهداری و تعمیرات تعیین و رابطه بین زیرسیستم های سیستم نگهداری و تعمیرات، مشخص و چگونگی عملکرد سیستم نگهداری و تعمیرات به گونه ای که در راستای ارتقای سازمان حرکت کند، موردبررسی قرارگرفته است. درنهایت مدل ارزیابی سیستم نگهداری و تعمیرات طراحی شده، از طریق متخصصین صنعت برق و خبرگان دانشگاهی از منظر سادگی،انعطاف پذیری و قابل درک بودن، اجرایی و کاربردی بودن، توجه به بهبود مستمر و اثربخشی،جامعیت، تمرکز و اولویت بندی در ارزیابی، مورد اعتبارسنجی قرارگرفته و تایید شد.