بالغ سازی و لقاح تخمک در شرایط آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بدون تحریک تخمک گذاری

تولد فرزند به عنوانی یکی از رویدادهای مهم، نقش عمده ای در زندگی هر فرد ایفا می کند. عدم موفقیت در این امر که به منزله ناباروری است، از مسایل آزاردهنده ای است که قریب به 20% زوج ها با آن دست به گریبانند. این حقیقت را نباید از نظر دور داشت که هنوز در مورد علل ناباروری، نکات مبهم و ناشناخته و مشکلات بسیاری وجود دارد. از جمله این مسائل و مشکلات می توان به وجود عارضه تخمدان های پلی کیستیک (PCO) اشاره کرد. این مطالعه در مورد ارائه روشی است که برای اولین بار در ایران انجام شد و طی آن تخمک های افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در شرایط آزمایشگاهی بدون تحریک تخمک گذاری، بالغ شده است. هدف از این مطالعه کاهش بسیاری از خطرات جانبی ناشی از روش های فعلی تحریک تخمک گذاری نظیر سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS)، آسیت، اختلال در گردش خون، اختلال در عملکرد کلیه، احتمال ترومبوز، چندقلوزایی و... و نیز کاهش چشمگیر در هزینه های درمانی می باشد. بدین منظور تخمک های نابالغ بدون هیچ گونه تحریک تخمک گذاری با کمک سونوگرافی واژینال به وسیله سوزن پونکسیون مخصوص برداشت شدند و روند بالغ سازی آنها به جای بدن در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از محیط کشت کامل، مشتمل بر ترکیبات مورد نیاز بلوغ تخمک انجام شد. سپس با تلقیح تخمک های بالغ شده نسبت به تشکیل جنین اقدام گردید. در این مطالعه از تعداد 52 تخمک نابالغ بدست آمده، 51 تخمک برای کشت در محیط IVM در نظر گرفته شد که تمامی آنها (100%) به مرحله متافاز II رسیدند و گویچه قطبی آنها نیز دیده شد. از این تعداد 49 تخمک با اسپرم شوهر تلقیح شدند (ICSI)، که 35 مورد آن (71%) منجر به تشکیل جنین گشت. با توجه به آمارهای موفقیتآمیزی که در زمینه IVM و حاملگی های حاصل از آن منتشر شده است و نیز مزایای این روش و همچنین کاهش چشمگیر در هزینه های درمانی، این روش می تواند گامی بلند در درمان ناباروری محسوب گردد.