کانی شناسی و منشا رسوبات ماسه ای دریای عمان در محدوده استان سیستان و بلوچستان

رسوبات ماسه ای دریای عمان تحت تاثیر ورود انواع ذرات تخریبی از واحدهای زمین شناسی مجاور قرار دارند. جهت شناسایی کانی ها و منشا آنها، 16 نمونه از رسوبات سطحی بستر دریا برداشت گردید. از ذرات در اندازه ماسه دانه ریز نمونه ها، مقاطع نازک و صیقلی تهیه گردید. بررسی مقاطع توسط میکروسکوپ پلاریزان و انعکاسی نشان دهنده حضور دو گروه کانی های سبک به ترتیب فراوانی شامل کوارتز، فلدسپات و مسکویت و کانی های سنگین پیروکسن، آمفیبول، بیوتیت، کلریت، زیرکن، گلوکونیت، اپیدوت، تورمالین و مگنتیت در رسوبات می باشد. از میان کانی های سبک، کوارتز بیشترین فراوانی را داشته و ادخال مینرال های مختلف در این کانی، منشا پلی ژنیک آن را نشان می دهد. منشا عمده کانی های سبک رسوبات، توده های آذرین درونی خصوصا گرانیت های نواحی فنوج و ایرانشهر می باشند. کانی های سنگین سیلیکاته غالبا از سنگهای آذرین نظیر گرانیت ها، پگماتیت ها و رگه های هیدروترمال و واحدهای دگرگونی منطقه از جمله شیست سبز و آمفیبولیت-های واقع در افیولیت ملانژهای منطقه مکران منشا گرفته اند. کانی مگنتیت عمدتا از افیولیت ملانژهایی نظیر واحد قلامان در غرب منطقه و فلیش های به سن ائوسن در شرق منطقه آزاد شده اند.