رابطه سبک یادگیری درد انشجویان علوم بهد اشتی با یادگیری ماد ام العمر

سبک یادگیری یکی از مولفه های اصلی برای انجام یک برنامه ریزی آموزشی مناسب است. مفهوم یادگیری مادام العمر نیز یکی از مفاهیم ارزشمند در زمینه کسب دانش و مهارت حرفه ای برای صاحبان مشاغل مرتبط با سلامت محسوب می گردد. مطالعه حاضر با هدف شناخت سبک های غالب یادگیری در میان دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) و بررسی ارتباط میان این سبک ها با مفهوم یادگیری مادام العمر صورت گرفت.
تعداد 209 نفر از دانشجویان رشته های مختلف علوم بهداشتی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) در این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی، فهرست سبک یادگیری کولب و مقیاس یادگیری مادام العمر جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های کای اسکوئر، فیشر، همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک طرفه و با کمک SPSS 20 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
میانگین سنی شرکت کنندگان 8/38± 26/69و اکثریت آن ها (94 %) مرد بودند. توزیع فراوانی سبک های یادگیری عبارت بود از: واگرا (36 %)، سازگار (34 %)، جاذب (21 %)، همگرا (10 %). از میان متغیرهای جمعیت شناختی و تحصیلی تنها معدل تحصیلی دارای رابطه معنادار با سبک های چهارگانه یادگیری شناخته شد (/P). میانگین نمره یادگیری مادام العمر 5/25±45/70به دست آمد. سازه های مربوط به یادگیری مادام العمر دارای روابط معنادار با دو رویکرد آزمایشگری فعال و مشاهده تاملی بودند و سبک های یادگیری جاذب و واگرا نمرات به مراتب بیشتری ازنظر یادگیری مادام العمر به دست آوردند.
ازآنجایی که سبک های واگرا و سازگار بیشترین فراوانی را در میان سبک های یادگیری به دست آوردند، توصیه می گردد برای برنامه ریزی آموزشی و تطبیق روش های تدریس متناسب بیشتر موردتوجه قرار گیرند. مطالعات بیشتری برای شناخت روابط میان سبک یادگیری و یادگیری مادام العمر موردنیاز است.