بررسی شاخص های تغذیه ای جوانه خوار بلوط (Tortrix viridana L.) روی بلوط دارمازو (Quercus infectoria) و وی ول (Q. libani)، در جنگل های بلوط شهرستان پیرانشهر

یکی از مهم ترین آفات جنگل های زاگرس پروانه ی جوانه خوار بلوط (Tortrix viridana L.) است، که با تغذیه از برگ و جوانه گونه های مختلف درختان بلوط سالانه خسارت زیادی را به این جنگل ها وارد می سازد. با توجه به اهمیت جنگل های زاگرس و نقش موثری که در حفظ منابع آب و خاک دارند، اقدام به بررسی میزان تغذیه ی این آفت روی گونه های مختلف بلوط با استفاده از شاخص های تغذیه ای گردید تا شناخت بهتری از رفتارهای تغذیه ای این آفت حاصل شود. تحقیق حاضر در منطقه ی قبرحسین واقع در شهرستان پیرانشهر روی دو گونه بلوط دارمازو، Quercus infectoria و وی ول، Q. libani انجام شد. برگ های این دو گونه پس از جمع آوری به آزمایشگاه منتقل و در اتاقکی با شرایط نوری مناسب و دمای °C25 (به دو روش تغذیه ی انفرادی و گروهی) در اختیار لاروهای آفت قرار گرفت. در روش گروهی 20 تکرار (هر تکرار 10 عدد لارو) و در روش انفرادی 40 تکرار (هر تکرار یک عدد لارو) برای هر یک از میزبان ها در نظر گرفته شد. شاخص های نرخ مصرف نسبی (RCR)، نرخ رشد نسبی (RGR)، کارآیی تبدیل غذای خورده شده (ECI)، کارآیی تبدیل غذای هضم شده (ECD) و قابلیت تقریبی هضم شوندگی (AD) محاسبه گردید. نتایج تجزیه و تحلیل با استفاده از آزمون t نشان داد، در روش گروهی با تغذیه از دارمازو و وی ول (به ترتیب) میزان بیوماس لاروی (01/0 و 007/0 گرم)، شاخص نرخ رشد نسبی (213/0 و 167/0 درصد) و کارآیی تبدیل غذای خورده شده (114/3 و 527/2 درصد) از اختلاف معنی داری برخوردار بود (5%=α). همچنین در تغذیه از دارمازو در روش گروهی و انفرادی (به ترتیب) شاخص نرخ رشد نسبی ( 213/0 و 164/0 درصد)، کارآیی تبدیل غذای خورده شده (114/3 و 643/1 درصد) و کارآیی تبدیل غذای هضم شده (503/3 و 776/1 درصد) از اختلاف معنی داری برخوردار بود (5%=α). با توجه به نتایج فوق مشخص شد که بلوط دارمازو میزبان مناسب تری برای آفت مورد نظر می باشد.