واکاوی و تبیین اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی (مطالعه موردی: شهربابک-کرمان)

امروزه با توسعه جوامع و بهبود سطح زندگی، موضوع کیفیت زندگی اهمیت قابل ملاحظه ای یافته است. چرا که هدف نهایی توسعه، دست یابی به یک زندگی مطلوب است. بنابراین پژوهش در مورد کیفیت زندگی و عوامل موثر بر ارتقای آن در پیش برد برنامه های توسعه پایدار مناطق شهری و روستایی انکار نشدنی است. بر این اساس، هدف از این پژوهش بررسی اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی شهری می باشد چرا که گردشگری به عنوان صنعت هزاره سوم یکی از پردرآمدترین صنایع دنیا و عاملی بر رونق اقتصادی، رفاه و توسعه یک کشور است. روش تحقیق در این بررسی از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که آمار و اطلاعات آن از طریق روش های میدانی به دست آمده است. جامعه آماری این پژوهش شامل شهروندان ساکن در شهر بابک می باشند که با استفاده از فرمول کوکران، نمونه ای به حجم 381 نفر با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب گردیده است. همچنین آزمون پیش آهنگی برای بدست آوردن ضریب اعتبار پرسشنامه انجام گرفت که ضریب اطمینان آلفای کرونباخ آن 81/0 به دست آمد که حاکی از مناسب بودن ابزار پژوهش می باشد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده گردیده است. نتایج تحقیق حاصل از خروجی آزمون T در سطح 95 درصد اطمینان نشان می دهد که منطقه مورد مطالعه از سطح کیفیت زندگی مناسبی برخوردار می باشد. همچنین نتایج آزمون تحلیل عاملی تاییدی نشان از اثربخشی گویه های کیفیت زندگی از فعالیت های گردشگری دارد. بر اساس آزمون همگونی کای دو مشخص گردید که مابین گردشگری و مولفه های کیفیت زندگی در سطح 99 درصد رابطه معنادار و مستقیمی پابرجاست.