تعیین غلظت کشنده کلرید جیوه (HgCl2)، کلرید سرب (PbCl2) و کلرید روی (ZnCl2) در کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix)

فلزات سنگین از مهمترین آلودگی های موجود اکوسیستم های آبی محسوب می شوند. امروزه با پیشرفت تکنولوژی این آلودگی ها افزایش یافته اند به همین جهت ارزیابی خطرات آن ها ضروری می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات حاد سموم کلرید جیوه، کلرید سرب و کلرید روی در ماهی کپور نقره ای بوده است. در این بررسی 5 تیمار برای کلریدهای جیوه و سرب و 6 تیمار برای کلرید روی در نظر گرفته شد. میزان متوسط غلظت کشنده LC50 این سموم بر روی بچه ماهیان مورد آزمایش طی 96 ساعت با روش آنالیز آماری پروبیت تعیین گردید. تست های سمیت در مدت 96 ساعت، 100 درصد تلفات را برای کلرید جیوه در غلظت 1 میلی گرم بر لیتر، کلرید سرب و کلرید روی در غلظت 60 میلی گرم بر لیتر را نشان دادند. LC50 96h برای کلرید جیوه 63/0± 55/0، کلرید سرب 76/0±9/39 و برای کلرید روی 20/0±1/41 می باشد. که از ارقام به دست آمده این نتیجه گرفته شد که کلرید جیوه سمیت بیشتری برای کپور ماهیان نقره ای نسبت به کلرید سرب و کلرید روی دارد و می بایست از ورود فلزات سنگین به ویژه کلرید جیوه به محیط های طبیعی جلوگیری شود.