اثر تغذیه با جلبک های تک سلولی بر رشد، بازماندگی، سیست زایی و ارزش غذایی آرتمیا اورمیانا در شرایط آزمایشگاهی

جلبک های تک سلولی، مناسب ترین غذا برای آرتمیا هستند. کارایی شش گونه جلبکی Dunaliella tertiolecta، Tetraselmis suecica و Chlorella sp.از جلبک های سبز Spirolina sp. و Nannochloropsis oculata از جلبک های سبز- آبی و Cheatoceros sp. از شاخه دیاتومه ها و Isochrisis sp. S از شاخه هاپتوفیتا بر روی رشد، بازماندگی و خصوصیات تولید مثلی آرتمیا اورمیانا در شرایط آزمایشگاهی مقایسه شد. سیست آرتمیا از دریاچه ارومیه صید و مطابق روش های استاندارد تخم گشایی شد. جلبک های تک سلولی در محیط کشت F/2 Guillard''s کشت و مورد تغذیه آرتمیا قرار گرفتند . درصد بقاء آرتمیا در تیمارهای مختلف در روزهای 8، 11، 14، 17 و 20 تعیین گردید. رشد طولی آرتمیا اورمیانا در فواصل سه روزه اندازه گیری شد. برای تعیین کارایی تولید مثلی آرتمیا، میزان سیست و ناپلی تولید شده، فاصله بین دو تولید مثل متوالی، زمان اولین تولید مثل و زمان مرگ آرتمیای ماده بررسی شد.نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین جلبک های مورد آزمایش از نظر هر سه عامل رشد طولی، میزان بقاء و خصوصیات تولیدمثلی آرتمیا اورمیانا وجود دارد (001/0P<). بین میزان رشد طولی و خصوصیات تولید مثلی آرتمیا رابطه مستقیمی مشاهده شد. همچنین میزان بقاء، رشد طولی و خصوصیات تولید مثلی آرتمیا اورمیانای تغذیه شده با جلبک Dunaliella tertiolecta به طور معنی داری بیشتر از آرتمیای تغذیه شده با جلبک های دیگر می باشد (001/0P<). لذا پرورش آرتمیا در آبهای دارای جلبک دونالیلا ، گزینه ای مناسب محسوب می شود.