مدل مکان یابی جایگاه های سوخت در معابر شهری

در این پژوهش، سعی برآن است تا درخصوص مکان یابی جایگاه های سوخت در مناطق شهری الگویی ارایه شود. هدف اصلی در ارایه الگو این بوده که با کمترین تعداد جایگاه سوخت، حداکثر میزان خدمت دهی به شهروندان فراهم شود. در انجام این پژوهش از نظرسنجی نیز استفاده شده است که در فرم های مربوطه، شاخص های مراکز جمعیتی و تعداد جمعیت ساکن هر ناحیه، مراکز جذب سفر هر ناحیه، تعداد افراد شاغل در ناحیه، تعداد جایگاه های موجود، تعداد پمپ های هر جایگاه و طول صف پمپ بنزین های موجود در هر ناحیه به کار گرفته شده است و با توجه به درجه اهمیت جایگاه های سوخت و وضعیت توزیع آنها در شکل گیری رفتار ترافیکی و رفت و آمد مردم، به شناسایی موقعیت های مناسبی برای احداث جایگاه های سوخت پرداخته شده است. در نهایت مدلی ارائه شد که با توجه به شاخص های موثر الویت هر نقطه را در احداث جایگاه سوخت تعیین می کند. در مطالعه موردی برای تحقیق، یعنی منطقه 1 شهرداری تهران، 14 نقطه جدید پیشنهاد شد و سه جایگاه از جایگاه های فعلی نیز باید از لحاظ تعداد پمپ ها ارتقا یابند.