مدیریت تلفیقی منابع آبی در محدوده حوضه آبریز دشت یزد-اردکان با تاکید بر پایداری زیست محیطی

با توجه به محدودیت منابع آبی، افزایش روزافزون نیاز به این منابع در همه زمینه ها و نیز تاثیر تغییرات اقلیمی بر منابع آبی، مدیریت بهینه منابع آبی و استفاده کارآمد از آن ها امری ضروری است. لازمه دست یابی به مدیریت بهینه، استفاده از تکنیک های مناسب بهینه سازی می باشد. در تحقیق حاضر که در محدوده حوضه آبریز دشت یزد-اردکان انجام گرفت، تکنیک های مختلف بهینه سازی شامل الگوریتم ژنتیک و الگوریتم ژنتیک چندهدفه مبتنی بر جواب غیر پست (NSGAП)، مورد استفاده قرار گرفتند. منابع آبی آبخوان زیرزمینی و آب انتقالی به صورت تلفیقی در نظر گرفته شد. اهداف مورد نظر عبارت بودند از حداکثر نمودن سود اقتصادی حاصل از برداشت آب با توجه به جنبه های کیفی پایداری آبخوان، حداقل نمودن عدم تامین نیاز کاربران و تعادل بخشی آبخوان. به منظور دسترسی به مقدار آب قابل برداشت آبخوان زیرزمینی از مدل مادفلو برای شبیه سازی آبخوان استفاده شد و بیلان آبی در گام های زمانی ماهانه به دست آمد. نتایج نشان داد الگوریتم ژنتیک NSGAП، توانایی بیشتری در تخصیص بهینه منابع آبی منطقه دارد. در ضمن چنان چه به جای استفاده از ذخیره قابل برداشت هر ماه، از مجموع ذخایر قابل برداشت سالانه سفره، استفاده شود، نتایج بهتری به دست می آید.