تاثیر میکوریز و فسفر با مصرف سالیسیلیک اسید بر برخی صفات ذرت

اثر کودهای بیولوژیک و شیمیایی به همراه مصرف سالیسیلیک اسید بر خصوصیات زراعی ذرت طی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد در سال 1391 مورد ارزیابی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل 3 سطح کود فسفر (صفر، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار)، 2 سطح کود بیولوژیک (میکوریز) (تلقیح بذر و عدم تلقیح بذر) و 2 سطح سالیسیلیک اسید (0.5 و 1 میلی مولار) بودند. نتایج نشان داد که میان صفات تعداد دانه در ردیف، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک اختلاف معنی داری در سطوح کود فسفر و میکوریز به دست آمد، در حالت تلقیح بذور با میکوریز عملکرد دانه به مقدار 8412 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که 24% بیشتر از تیمار عدم تلقیح بذور بود. سالیسیلیک اسید تاثیر معنی داری بر تعداد دانه در ردیف، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت داشت. با مصرف 1 میلی مولار سالیسیلیک اسید عملکرد دانه به مقدار 8316 کیلوگرم در هکتار حاصل شد که 24% بیشتر از تیمار عدم مصرف بود. اثر متقابل فسفر و میکوریز بر تعداد دانه در ردیف، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بودند. اثر متقابل سالیسیلیک اسید و فسفر و اثر متقابل سه گانه تیمارهای آزمایش نیز تنها بر عملکرد دانه معنی دار بود. نتایج این بررسی نشان داد که سالیسیلیک اسید و میکوریز می توانند عملکرد دانه را از طریق تولید بوته های قوی تر گیاهی و بهبود اجزای عملکرد، افزایش دهند.