مبانی و دلایل یکصد و چهل و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
نویسنده:
چکیده:
اصل یکصدوچهل ویکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصلی پایه ای و اساسی است که ممنوعیت جمع مشاغل را بیان می کند. این اصل دارای مبانی شرعی، حقوقی، فکری و فلسفی و تاریخی است. برای ممنوعیت اجتماع مشاغل در یک فرد، دلایل متعددی بیان شده است که از آن جمله، جلوگیری از ایجاد وقفه در کارها، پیشگیری از اعمال نفوذ احتمالی، عدالت استخدامی و شغلی، جلوگیری از تضییع بیت المال، رشد استعدادها و تخصص گرایی است. توجه به این اصل در جهت بهبود جامعه سالم از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
کلیدواژگان:
مشاغل ، تفکیک قوا ، عدالت شغلی ، اصل 141 ق ج ، ا ا
زبان:
فارسی
انتشار در:
در صفحه:
33
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1609393
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)
-
اساسی سازی حقوق بنیادین کار در رویه سازمان بین المللی کار و دیوان عدالت اداری
، محسن خوشنویسان*
نشریه تعالی حقوق، زمستان 1402 -
تامین خصوصی هزینه های تبلیغات داوطلبان انتخابات سیاسی.
*، نادر میرزاده کوهشاهی، مهدی عزیزی فرد
نشریه جامعه شناسی سیاسی ایران، دی 1401