ارزیابی ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی به روش ارزیابی خستگی عضلانی و اجرای مداخله ارگونومی دریک صنعت مونتاژ

اختلالات اسکلتی- عضلانی بخش عمده ای از بیماری های شغلی را در محیط های کاری به خود اختصاص می دهند، هدف این مطالعه ارزیابی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از روش ارزیابی خستگی عضلانی (MAF) و اجرای مداخله ارگونومی و تاثیر آن ها بر کاهش سطح ریسک بود.
در این مطالعه مداخله ای 15نفر از کارگران خط مونتاژ به صورت سرشماری انتخاب شدند. مستندات پزشکی این افراد مورد بررسی قرار گرفت و آنان پرسشنامه نوردیک را بعد از یک سال از مداخله صورت گرفته تکمیل کردند. فعالیت این افراد در بخش خط مونتاژ با استفاده از روش ارزیابی خستگی عضلانی (MAF) ارزیابی شده و کارگران آموزش های لازم را دیدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 انجام شد.
ارزیابی اولیه نشان داد که اندام های گردن، کمر، پا و زانو به ترتیب در 67/6، 20 و 33/13 درصد از کارگران در سطح «خیلی زیاد» اولویت اقدام اصلاحی است. بعد از انجام مداخلات، درصد افراد مبتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه گردن در سطح «خیلی زیاد» اقدامات اصلاحی به صفر رسید. همچنین اندام های که در سطح «زیاد» اقدامات اصلاحی قبل از مداخله قرار داشتند درصد آن ها تا حد زیادی کاهش یافت. مثلا در ناحیه کمر از 60 درصد بعد از مداخله به 33/33 درصد و در ناحیه گردن این اختلالات از 53 درصد به 27/26 درصد کاهش یافت. در مجموع از 30 مورد اختلالات شناسایی شده قبل از مداخله با مداخله صورت گرفته این تعداد به 11 مورد رسید.
با اجرای اقدامات اصلاحی در این صنعت طبق روش ارزیابی خستگی عضلانی سطح ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی و بر طبق پرسشنامه نوردیک میزان شیوع این اختلالات به میزان قابل توجهی کاهش یافت