اثر عصاره الکلی زنجبیل بر رشد و القاء آپوپتوز در تریکوموناس واژینالیس

تریکوموناس واژینالیس یک تک یاخته تاژکدار و عامل ایجاد کننده تریکومونیازیس می باشد . این بیماری یکی از شایع ترین بیماری های انگلی قابل انتقال جنسی غیرویروسی است. درمان بیماری با مترونیدازول صورت می گیرد که مواردی از بروز مقاومت دارویی مورد تایید قرار گرفته است. با توجه به شیوع مقاومت به مترونیدازول استفاده از داروهای جایگزین برای درمان موفقیت آمیز ضروریست. ارزیابی محصولات طبیعی به عنوان منابع داروهای جدید در درمان تریکومونیازیس یکی از موضوعات پژوهشی قابل توجه است. با توجه به شیوع و عوارض واژینیت تریکومونایی و نقش گیاهان دارویی در درمان عفونت، این تحقیق با هدف تعیین اثر عصاره الکلی زنجبیل بر رشد و القاء آپوپتوز درتریکوموناس واژینالیس صورت گرفت.

این تحقیق با هدف تعیین اثر غلظت های مختلف عصاره الکلی گیاه زنجبیل در مقایسه با مترونیدازول بر رشد تریکوموناس واژینالیس جدا شده از مبتلایان به واژینیت تریکومونایی در شرایط in vitro و اثر آپوتوتیک آن ها صورت گرفته است.

تحقیق با طراحی تجربی به منظور تعیین سمیت غلظت های مختلف عصاره الکلی زنجبیل، اثرات آنها روی ماکروفاژهای موش و تکرار 3 بار آزمایش با روش MTT صورت گرفت. IC50 زنجبیل و مترونیدازول بعد از 24 ساعت تعیین گردید. اثر عصاره الکلی زنجبیل بر القاء آپاپتوز بااستفاده از فلوسایتومتری مشخص و نتایج با نرم افزار Flow Jo آنالیز و درجه آپاپتوز تعیین گردید.

IC50 زنجبیل و مترونیدازول به ترتیب µg/ml 8/93 و µg/ml 0326/0تعیین گردید. سمیت عصاره الکی زنجبیل برای ماکروفاژهای موش در غلظت های µg/ml 800-25 بعد از 12، 24 و 48 ساعت به ترتیب 19/0، 11/0، 26/0، 15/0 و 31/0، 18/0 تعیین گردید. با استفاده از فلوسایتومتری، درصد آپوپتوز بعد ازدرمان تروفوزوییت های انگل با غلظت های 25، 50، 100، 200، 400 و 800 میکروگرم برمیلی لیتر به ترتیب 17، 5/28، 1/42، 8/58، 3/76 و 100% تعیین درحالی که این رقم برای گروه کنترل 9/2 بود. به این ترتیب نشان داده شد عصاره زنجبیل با عث مرگ سلول می شود.

تحقیق حاضر نشان داد عصاره الکلی زنجبیل باعث مرگ برنامه ریزی تریکوموناس واژینالیس می شود . ازاین رو توصیه می شود با توجه به اثر شناخته شده تراتوژنیک مترونیدازول از زنجبیل به عنوان داروی جایگزین در درمان تریکومونیازیس استفاده شود .