شناسایی منابع آلاینده آبخوان دشت مشهد ناشی از فعالیتهای دام، طیور و آبزیان

براساس گزارش‏های جهانی، دامپروری صنعتی اثرات مخربی بر کیفیت منابع آب دارد. فعالیت‏های دامداری شامل پرورش احشام، تغذیه دام‏ها، نظافت محل دامداری، ذخیره‏سازی کود وحتی دامداری های متروکه اثرات منفی وسیعی بر کیفیت آب دارند. این اثرات معمولا ناشی از تراکم یا تعدد زیاد دام‏ها می‏باشد که می‏توانند مقدار زیادی فضولات دامی تولید کنند. البته تراکم جمعیت دام تنها فاکتور موثر بر کیفیت منابع آب نبوده، بلکه مدیریت جمع آوری و دفع پسماندهای حیوانی نیز می‏تواند بر کیفیت منابع آب اثرگذار باشد. طبق بررسی ها و بازدیدهای میدانی به عمل آمده از محدوده مطالعاتی مشهد، در شرایط کنونی دفع فضولات دامی در بیشتر موارد به صورت غیراصولی (انباشت و دفع در زمین‏های کشاورزی) صورت می‏‏گیرد.به طور کلی در منطقه دشت مشهد، عمده‏ترین عامل آلودگی آب در مجاورت دامداری های صنعتی، ذخیره‏سازی نادرست کودهای حیوانی در این مراکز می‏باشد. در دشت مشهد سالانه مقدار بسیار زیادی فضولات دامی در مراکز پرورش دام سنگین تولید می‏گردد که در صورت ورود به آبخوان مشهد باعث ایجاد آلودگی های بسیار خطرناک می‏گردد. در این پژوهش میزان آسیب پذیری آبخوان دشت مشهد از آلاینده های دامی بررسی شده و با توجه به اهمیت منابع آب زیرزمینی در تامین آب شرب، به ارائه راهکارهای پیشگیری،کنترل و کاهش آلودگی پرداخته شده است.