بررسی مقایسه ای میزان وقوع سندرم آسیت در گله های گوشتی مبتلا و غیر مبتلا به بیماری برونشیت عفونی

برونشیت عفونی طیور یک بیماری حاد ویروسی با واگیری بالا و تلفات در جوجه ها می باشد. علایم مشخص برونشیت عفونی در جوجه ها تنفس نایی، رال نایی و ترشحات بینی است. از علایم کالبدگشایی پرخونی نای، تجمع اکسودای کازئوزی در محل دو شاخه شدن نای و پرخونی ریه ها می باشد. سندرم آسیت نیز در جوجه های گوشتی یکی از علل مهم تلفات می باشد. از علایم کالبدگشایی آن می توان به بزرگ شدن قلب، هیدروپریکارد و تجمع مایع ترانسودایی در محوطه ی شکمی اشاره کرد. عواملی مانند ویروس برونشیت عفونی باعث آسیب ریوی و در نهایت ایجاد سندرم آسیت می گردند. تعداد هشت فارم گوشتی سویه Ross مبتلا به بیماری برونشیت عفونی در این مطالعه انتخاب گردید. در بدو ابتلاء خون گیری به عمل آمده و در دو نوبت به فاصله ی هفت روز خون گیری مجدد تکرار شد و از تست سرولوژیک ELISA جهت تایید تشخیص بیماری برونشیت عفونی استفاده گردید. ضمنا جهت تشخیص تفریقی از بیماری های نیوکاسل و آنفلوانزا (H9N2) نیز آزمایشات مربوطه انجام گرفت. تلفات هر فارم در طی دوره ی پرورش، کالبدگشایی و علت تلفات ثبت گردید و موارد مربوط به سندرم آسیت از لحاظ فراوانی محاسبه شد. در خصوص پارامترهای رشد، ضریب تبدیل غذایی، وزن نهایی و مصرف کل دان در هر فارم محاسبه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، میانگین درصد تلفات ناشی از سندرم آسیت در گله های مبتلا به برونشیت عفونی نسبت به گله های شاهد به طور معنی داری افزایش داشت. در هشت فارم مورد مطالعه ی که مبتلا به برونشیت عفونی شده بودند، میانگین تلفات آسیتی 3% بود درحالی که میانگین تلفات آسیتی در دوره های گذشته حدود 5/0% بوده است. همچنین بر اساس نتایج مربوطه، میانگین وزن نهایی در گله های مبتلا به برونشیت عفونی بطور معنی داری کمتر از دوره های قبل بوده است. ضمنا ضریب تبدیل غذایی در گله های مبتلا به برونشیت عفونی به طور معنی داری بیشتر از گله های سالم بوده است. همچنین همبستگی مثبتی بین بیماری برونشیت عفونی و وقوع سندرم آسیت وجود داشت و این همبستگی معنی دار بود (05/0 p<).