بهینه سازی سبد سهام بر مبنای کارایی های متقاطع با مدل خطی حداقل ارزش در معرض خطر شرطی

مدل مارکوویتز اولین مدل مدرن بهینه سازی سبد سهام است. دو نقص این مدل، یکی اتکا به بازده تاریخی سهم ها به عنوان اطلاعات پایه و دیگری استفاده از واریانس به عنوان اندازه ریسک است. از زمانی که مدل مارکوویتز ارائه شده است، تلاش های زیادی برای رفع این دو نقص صورت گرفته است. از یک سو چندین شاخص ریسک بهتر معرفی شده و مدل های مناسب به منظور تشخیص سبد بهینه سهام، برمبنای آن ها توسعه یافته است و از سوی دیگر ایده استفاده از داده های تولید شده به روش تحلیل پوششی داده ها به جای بازده تاریخی سهم ها ارائه شده است. در این پژوهش، با بکارگیری مدل خطی حداقل سازی ارزش در معرض خطر شرطی بر روی کارایی های متقاطع، بکار رفته تا هر دو پیشرفت در کنار هم جمع شود. کارایی های متقاطع با مدل مناسبی به نام مدل دامنه تعدیل شده از میان مدل های تحلیل پوششی داده ها، ساخته شده است. عملکرد روش پیشنهادی، سبد بازار به عنوان محک و روش به کارگیری مدل مارکوویتز بر روی کارایی های متقاطع بر مبنای شاخص شارپ و با استفاده از بازده واقعی سال بعد هر سبد، در طول سال های مطالعه، مقایسه شده است. نتایج از عملکرد مناسب روش پیشنهادی حمایت می کند.