ریزافزایی شاه پسند درختی از طریق پرآوری شاخساره های جانبی

در این پژوهش، انگیزش جوانه و باززایی شاخساره شاه پسند درختی با استفاده از ریزنمونه های گره (جوانه جانبی) در شرایط درون شیشه ای ارزیابی شد. جهت پرآوری شاخساره، محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) به همراه 0، 2، 4 و 8 میلی گرم در لیتر BAP یا TDZ بررسی شد. ریشه زایی نیز در محیط کشت MS همراه با 0، 25/0 و 50/0 میلی گرم در لیتر IBA مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از گذشت 4 هفته از زمان کشت، ارزیابی ها انجام شدند. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد شاخساره باززایی شده در محیط کشت MS همراه با 8 میلی گرم در لیتر BAP و بیشترین تعداد جوانه در تیمار 8 میلی گرم در لیتر TDZ به دست آمد. نتایج نشان دادند بیشترین طول شاخساره ها، طول میانگره ها و وزن شاخساره ها در محیط کشت MS بدون تنظیم کننده های رشد مشاهده شد. غلظت های مناسب سایتوکینین سبب افزایش در سنتز RNA، DNA و پروتئین شده و در نتیجه سبب انگیزش شاخساره می شوند. تفاوت در غلظت BAP می تواند تحت تاثیر عوامل ژنتیکی و شرایط آزمایش باشد. غلظت های خیلی کم TDZ باعث تحریک پرآوری شاخساره های جانبی در گیاهان چوبی می شوند. مولکول های گیرنده TDZ سازگاری زیادی با تنظیم کننده های رشد دارند. در این پژوهش بیشترین تعداد ریشه نیز در محیط کشت MS همراه با 25/0 میلی گرم در لیتر IBA به دست آمد. IBA یکی از تنظیم کننده های رشد قوی در محیط کشت است که باعث تحریک و افزایش تعداد ریشه ها می شود. IBA سبب افزایش IAA درونی می شود که برای رشد نرمال مریستم های ریشه و توسعه ریشه ها لازم است. یکی از اثرات اکسین ها طویل شدن سلول ها است اما سلول های ریشه نیاز به غلظت های کمتر اکسین برای رشد دارند چرا که اکسین تولید اتیلن را تحریک می کند و اتیلن نیز یک بازدارنده رشد محسوب می شود.