بررسی رابطه بین مدیریت کوانتومی با اشتیاق شغلی و سازگاری شغلی کارکنان دانشگاه اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت کوانتومی با اشتیاق شغلی و سازگاری شغلی کارکنان دانشگاه اصفهان بود. پژوهش توصیفی نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه اصفهان در سال 1393 که تعداد آنها 1654 نفر بود. حجم نمونه تعیین شده بر اساس جدول کرجیس و مورگان (1970) 311 نفر اما پرسشنامه های برگشتی 295 عدد بود. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری بود.ابزارهای اندازه گیری شامل؛ پرسشنامه 21 سوالی مدیریت کوانتومی محقق ساخته، پرسشنامه 17 سوالی اشتیاق شغلی شوفلی و همکاران (2008) و پرسشنامه 20 سوالی سازگاری شغلی دیویس و لاف کوئیست (1990) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب رگرسیون و ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد کهr مشاهده شده در سطح 05/0 همبستگی مثبت و معناداری را بین مدیریت کوانتومی با اشتیاق شغلی و سازگاری شغلی کارکنان دانشگاه اصفهان وجود داشت. Rمشاهده شده در سطح 05/0 همبستگی مثبت و معناداری را بین مولفه های دیدن کوانتومی،تفکر کوانتومی، احساس کوانتومی، شناخت کوانتومی، عمل کوانتومی، اعتماد کوانتومی و وجود کوانتومی با اشتیاق شغلی کارکنان نشان داد. r مشاهده شده در سطح 05/0 همبستگی مثبت و معناداری را بین مولفه های دیدن کوانتومی،تفکر کوانتومی، شناخت کوانتومی، عمل کوانتومی، اعتماد کوانتومی و وجود کوانتومی با سازگاری شغلی کارکنان دانشگاه اصفهان نشان داد.