اندازه گیری کارایی فنی و ریسک تولید گاوداری های شهرستان زابل

هدف اصلی این مقاله برآورد کارایی فنی با استفاده از روش آنالیز مرزی تصادفی (SFA) و تحلیل پوششی داده ها (DEA) و هم چنین تاثیر نهاده های بکار گرفته شده بر روی ریسک تولید گاوداری های شهرستان زابل می با شد. برای این منظور اطلاعات از طریق تکمیل پرسشنامه در سال 1393-1392 جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که که میانگین کارایی فنی گاوداری ها با استفاده از روش SFA، 74/0 درصد و بکارگیری روش DEA و تحت بازدهی ثابت و متغیر نسبت به مقیاس بترتیب 55/0 و 63/0 درصد برآورد گردید. هم چنین یک رابطه مستقیم و معنادار بین میزان تولید و متغیرهای سبوس و تعداد راس گاو وجود دارد. برآورد عدم کارایی فنی حاکی از وجود رابطه ای منفی و معنادار بین سن دامپرور و عضویت در تعاونی با عدم کارایی فنی است. نتایج ریسک تابع تولید نشان داد که شرکت در کلاس های آموزشی ریسک را کاهش خواهد داد. در نهایت آموزش در رابطه با بکارگیری مصرف بهینه نهاده ها و بکارگیری مدیریت مناسب جهت افزایش میزان کارایی گاوداری ها پیشنهاد شد.